من کریم هستم...
اگر بخواهم خودم را در یک کلمه معرفی کنم باید بگویم کریم هستم یعنی زمانی که خیری می رسانم این خیر بدون توقع هیچ بازخوردی می باشد .
به عنوان مثال اگر به عیادت شخص بیماری می روم انتظار ندارم که در زمان بیماری ام ان شخص به عیادت من بیاید یا اگر در مواقع گرفتاری به دیگران پول می دهم توقع ندارم در زمان گرفتاری انان نیز به من پول بدهند یا زمانی که از کسی دفاع می کنم به این فکر نمی کنم که در زمانی که تنها شدم از من دفاع کنند ... یا ساده تر بگویم اصلا توقع ندارم...
هر چقدر که کرامت میکنم خسته نمی شوم و از خدای متعال می خواهم بیشتر این توفیق را به من بدهد . اصلا منطقم این گونه است که : اللهم تقبل منا هذا قلیل
مدعی هستم که برای خدا کار میکنم ،
ایا انسانی که مقصودش کار برای رضای خداست می تواند از کسی توقع بازخورد داشته باشد؟ ایا انسانی که برای رضای خدا گام بر می دارد می تواند کریم نباشد؟ ایا از اشخاص مختلف در مجموعه ی اطرافیانتان توقع دارید ؟ مگر برای خدا کار نمی کنید ؟...
